Jaarverslag 2015.

Begin Maart is het schitterend weer. Temperaturen die al naar de 20 graden kruipen. Maar ja, we starten pas half maart. En dan is dat mooie weer allang vergeten.

Met druilerige regen en een temperatuur van rond de 5 graden celsius werden de eerste 35 km afgelegd. Met 20 man in een gloednieuw tenue. We noteerden de eerste lekke band, en wie weet nog wie dat was? Nee, dit keer was de eer voor Bart. Verder werd er rustig gefietst ook door de koude oostenwind van kracht 4.

Een week later een zelfde koude verhaal, maar nu droog. Piet toonde de nieuwste wielermode. Hij had eigen gemaakte overschoenen aan. Nou ja overschoenen, eigenlijk waren het geitenwollen sokken. En het zag er niet uit. Misschien moeten we iets in ons reglement op nemen, om dergelijke uitspattingen te verbieden.

Het laatste weekend van maart bracht nog meer slecht weer. De profs reden Gent-Wevelgem. Normaliter een saaie koers eindigend in een massasprint. Met de noordwesterstorm werd het een spectaculaire koers. 240 kilometer knokken. Renners die zo van de weg werden geblazen en een enkeling die zelfs in de sloot belandde. Uitgeput bereikte 39 renners de finish. De rest had de handdoek allang geworpen. Ook bij de leden van onze WTC was de animo niet groot. 5 man stonden aan de start. Zij pikten bij Helkant Jan Abbring op. Die was, voor de tweede keer dit jaar, om 9 uur gestart. Na een half uur had Jan zijn vrouw gebeld en toch eens nagevraagd hoe laat de rit van start ging. Toen hij hoorde dat de starttijd half tien was, heeft hij gewacht tot het peloton van 5 man langskwam.

1e en 2e Paasdag is heerlijk gefietst. Wel kortte Gerrit de rit 5 kilometer in, om geen last te hebben van een wandeltocht in de omgeving. Maar ja, Gerrit kon ook niet weten dat die wandelaars precies op de Midgraaf liepen.

Vrijdag 10 april was het korterokjesdag. Maar zondagochtend was het toch wel fris, alleen Patrick durfde het aan om met een korte broek te starten.

Zondag 19 april zijn we voor het eerst, bij wijze van proef, gestart met twee groepen. De B-groep zal toch wel gelachen hebben toen ze na dik 2 kilometer de A-groep langs de kant van de weg zagen staan met een lekke band. 50 kilometer verder kwam de A-groep pas weer voorbij. En er was echt wel harder gereden dan de afgesproken 30 kilometer per uur.

Zondag 26 april was de B-ploeg zeker 20 minuten voor de A-ploeg terug in Hank, 4 lekke banden bij de A-ploeg en hier en daar wat afsnijden door de B-ploeg hielp daarbij.

Een week later was de orde herstelt. Een rondje zonder noemenswaardige zaken of het zou de sprint moeten zijn, waarbij Bart via het gootje van de weg Herbert probeerde te verrassen. Hetgeen mislukte.

Na 3 weken proefdraaien met 2 groepen is de algemene conclusie dat dat goed bevalt. We dus met 2 groepen blijven fietsen. Wel een gepuzzel voor het bestuur om voldoende wegkapiteins bereid te vinden om ritten te leiden.

De eerste lange rit is er gelijk een van 95 kilometer. 10 man gaan op pad met heul veul wind.

Met moederdag gaan we op de foto. Niet voor moeders, maar om de sponsoren te bedanken.

Op Hemelvaart rijden we zoals gebruikelijk de Lingetocht. De rit verloopt rustig, totdat net voorbij Leerdam Hans van Tricht door een gat rijdt en daardoor uitwijkt naar links. Daar rijdt helaas Herman Jelier die onzacht in aanraking komt met het asfalt. Gelukkig doet de helm zijn werk en breekt Herman niets. Met schaafwonden en bloedende vingers kan hij zijn weg toch vervolgen. Vlak voor Gorinchem breekt ook nog de ketting van Bart en ondanks vasthoudendheid van mechanieker van dienst André, moet Ilse, de vrouw van Bart, hem op komen pikken. Al met al was het geen fijne rit en hopelijk het dieptepunt van dit seizoen.

Op 17 mei rijden we zo hard over de Slingerdreef dat de vonken er van afspringen. De brandweer is nog een paar dagen bezig geweest om het vuur weer helemaal te doven.

1e Pinksterdag is het lekker weer en is er een mooie opkomst voor de lange rit door de Dordtse Biesbosch. 2e Pinksterdag hebben we gunstige wind. De A-groep komt met een gemiddelde van 32,8 terug in Hank.

Vanwege een lage opkomst geen tijdrit dit jaar. Dat betekent dat Gijs nog steeds regerend tijdritkampioen is.

Juni en voor het eerst lekker stabiel fietsweer. En dat komt goed uit, want de Ronde over de Oosterschelde staat op het rittenschema. De thuis blijvers hebben wat gemist. We hebben heerlijk gefietst. Herbert verhaalde de herkomst van de naam van het dorp Schuddebeurs

en toen we moesten stoppen vanwege een open Zeelandbrug, bleek een van de zeilers die ons ophielden een kennis van Hennie. Toeval of had hij een extra pauze gepland?

Zondag 7 juni wint Patrick voor het eerst de sprint. Dat kan dus van zijn to-do lijst af.

Twee weken later gaat de lange rit op zaterdag maar net door. We rijden met 4 man. Het is droog en een normale wind. Dus geen excuus. Waar is iedereen?

Weer een week later wordt de Rabo Altena Toertocht gehouden, een mogelijkheid om de clubkas te spekken. Omdat we net te laat de namen doorgeven hadden zouden we niet deel kunnen nemen. Vanwege wat afvallers waren er toch nog wat plaatsen beschikbaar en kunnen we toch nog wat geld binnen harken voor de club. Dat geld is overigens gelijk uitgegeven aan de BBQ die ’s avonds bij René en Marieke is gehouden.

Vanwege de werkzaamheden aan het Wilhelminakanaal is de rit naar Tilburg aangepast en zijn er door de wegkapiteins weer nieuwe fietspaden ontdekt. Wellicht is deze aanpassing een blijvertje. Overigens hebben we door het rijden met een A- en B-groep dubbel zoveel wegkapiteins nodig. Gelukkig zijn er leden die die taak op zich willen nemen. Bart, Serge, René, Kees en Jan bedankt!

Dit jaar waren 15 leden en 1 gastrijder present voor de rit naar Poppel. Na 5 kilometer moest John al omdraaien vanwege kettingproblemen. Ook Gerrit en Herman reden niet de hele rit.

Na 24 ritten staat toch wel verrassend Ad den Haan bovenaan in het opkomstklassement.

De Tour de France start dit jaar in Nederland en na goede prestaties in de tijdrit gloort er hoop op een Nederlander in de gele trui. Helaas gaat Tom Dumoulin met meer dan 60 km per uur onderuit na een stuurfout van een Fransman. Ook in ons peloton noteren we helaas een valpartij als er vanaf de Vissershang te enthousiast door een bocht wordt gesprint. Gelukkig blijkt er niets gebroken.

De ziekenboeg loopt vol in de zomer. Stefan scheurt zijn achillespees bij een potje tennis. Bij Marieke wordt borstkanker geconstateerd. Gelukkig zijn er geen uitzaaiingen en kan zij gaan werken aan haar revalidatie. Tenslotte wordt onze voorzitter door de artsen in het ziekenhuis mishandeld. Tot drie maal toe duwen ze zijn arm uit de kom en alleen met grof geweld kan die weer worden teruggezet. Maar fietsen zit er weer even niet in helaas pindakaas.

Gerrit heeft zijn lange rit aangepast. In plaats van het Wilhelminakanaal en Tilburg gaat de rit nu langs het Maximakanaal en onze provinciehoofdstad Den Bosch. Een hele verbetering zou ik zeggen.

Onze penningmeester had dit jaar perfect weer geregeld voor ons bezoek aan Limburg. Onder een stralend blauwe hemel en met weinig wind hebben we met 11 leden en 2 gastrenners 13 officiële en nog wat andere klimmetjes die volgens Wouter niet meetelden voor het bergklassement. Bij terugkomst op de camping werden we verrast met live-muziek. Onze secretaris had dit natuurlijk allemaal geregeld. Paul Sengers kan zich bij de tonen van The Mamas and the Papas de neiging om te gaan dansen bijna niet bedwingen. Hij liet het bij meezingen. Nadat de voorraad Oud Bruin van de camping volledig opgedronken was keerden we moe maar voldaan terug naar Hank.

Zondag 30 augustus onweert het nog om kwart over acht. De meeste leden hebben lekker uitgeslapen, maar de top van het opkomstklassement was helemaal aanwezig. Zondag 13 september was het ronde van Hank. Veel van onze leden dragen als vrijwilliger een steentje bij. Namens het organiserend comité dank voor allen die zich hebben ingezet.

De laatste lange rit rijden we naar België. Simon presteert het om drie keer verkeerd te rijden. Een beetje doof is hij wel. De rit van Gerrit naar Leerdam stond nog niet geregistreerd op onze site, dus die hebben we als een groep gereden. Met alle Strava registraties is dat probleem voor volgend jaar opgelost.

Ook is het clubkampioenschap beslist. Wouter wint dit jaar met afstand.

Na de kritiek van vorig jaar heeft Ronald zijn twee najaarsritten veranderd. De B-groep was daarvan niet op de hoogte en reed nog de ritten van vorig jaar.

De een-na-laatste rit gaf nog spektakel. Ik kreeg het volgende bericht van onze koerskapitein van de A-ploeg:

We hebben gisteren gezorgd voor materiaal voor je jaarverslag:

Toen namelijk twee vreemde renners ons vanuit een zijweg kruisten, hebben we ze 200 meter voorsprong gegeven (ze reden ook flink door) en zijn we in de achtervolging gegaan. Dit was overigens een plan van Ad “ADH Sounds” den Haan! Hoogste snelheid was 46 km/u en we pakten ze voor het oprijden van de Heusdense brug. Een mooie teamprestatie! Wat ook grappig was, dat de B-ploeg de route andersom reed en die kwamen we in onze volle jacht, terwijl iedereen op een lint achter elkaar reed tegen. Daarna heb ik iedereen nog even door de vesting van Woudrichem gestuurd inclusief een voetpad met een klein hondje dat niet opzij ging!

Kortom een enerverende rit, maar we hebben wel gelachen

Zondag 11 oktober hebben we het seizoen afgesloten in de Vissershang met koffie en appelgebak. Tot slot wil ik nog vermelden dat Jan de Rooij dit jaar geen enkele keer lek heeft gereden. Dat verhaal heeft de ronde gedaan, want hoe ongeloofwaardig ook, gedurende de winter is de fiets van Jan gestolen. Hopelijk heeft zijn nieuwe ook goede banden.

Secretaris Hendrik-Jan Schep.