Jaarverslag 2017.

Voordat het seizoen van start kan gaan, is er eerst actie van het bestuur nodig. Het bestuur heeft namelijk geconstateerd dat een belangrijk deel van onze vereniging er slecht bij ligt en op sommige plaatsen zelfs is verdwenen. Met een pot gele wegverf hebben onze voorzitter en penningmeester de afbraak voorkomen. Op 7 plaatsen rond ons dorp liggen de finishstrepen er weer prachtig bij.

We starten het seizoen met goed weer. De gezamenlijke A en B rit wordt zonder noemenswaardigheden afgelegd. Een week later is het een ander verhaal. Een stevige windkracht 5 uit het westen leidt tot het besluit om de rit in tegengestelde richting te rijden. Een wijs besluit, want laten we eerlijk zijn: 15 kilometer de wind tegen op de Midgraaf, om vervolgens op de Killeweg helemaal onbeschut vol tegen de wind in van Nieuwendijk naar Hank te fietsen, daar zit niemand op te wachten.

De ritten daarna valt op dat er een mooie verdeling is tussen de A- en B-groep. Beide groepen rijden met ongeveer 15 man rond en dat rijdt wel lekker.

Als we naar Giessenburg rijden ligt er veel glas op het fietspad van de Tol richting Sleeuwijk. Bij de A-groep heeft Simon in Giessenburg lek. Of er glas in zijn band zit kan hij niet zien, maar het bandje is zo verwisseld. Ook bij de B-groep wordt lek gereden, daar is Petro het slachtoffer.

Het wordt zo ongeveer gebruikelijk dat het met Pasen kouder is dan met Kerst. De lage temperaturen gaan gepaard met stevige hagelbuien. De A-groep houdt het op 1e paasdag tot de terugweg bij Drongelen droog. Maar helaas toch nog een nat pak 10 kilometer voor Hank. In alle hectiek wilde Patrick de pont nemen door linksaf te slaan, waar toch echt rechtdoor gereden moest worden. De B-groep had minder geluk. Zij hadden de rit van 1e en 2e Paasdag omgedraaid. Corné rijdt al lek op de Keizersveerse brug. Tijdens het repareren kregen ze gelijk een stevige bui over zich heen. En omdat de meesten er toen wel genoeg van hadden, werd omgedraaid en de warmte van thuis weer snel opgezocht. Dit had wel een consequentie. Want toen onze penningmeester dit nieuws hoorde, kregen alle aanwezige B-groep rijders een ‘DNF’ voor het opkomstklassement. Daardoor werd dit klassement gelijk weer wat interessanter.

2e Paasdag is sprake van een heel klein A groepje, want na de hagelbui van 1e Paasdag staan er maar 2 man aan de start.

30 april werd er serieus gesprint. In de voorbereiding dekten de kemphanen zich in: Ronald “ik ga niet sprinten” want ben wegkapitein en laatste stuk al kop gedaan. Bart “nog vierkante poten” van autorit uit het Zwarte Woud. Na deze ontwijkende manoeuvres klappen beide heren er op met 60 km per uur. Wat een gezwets mannen.

Het eerste weekend van mei gaan we weer eens een keer naar Zeeland. Met 9 leden en 2 gastrijders hebben we de Oosterschelde gerond. Ondanks de stevige wind hebben we heerlijk gefietst. Henny en Els hadden de catering goed verzorgd met een nieuwe stop bij de Yachtclub in Colijnsplaat. Herbert kon alleen de kaart niet lezen omdat hij zijn leesbril niet bij had. Gelukkig kon hij er één lenen van het restaurant.

De tweede helft van mei is het hoogzomer in Nederland. Diverse tropische dagen worden genoteerd. Ook de wielerkoorts leeft op. Tom Dumoulin zit na twee weken Giro d’Italia op rozen met een ruime voorsprong op Quitana en Nibali. De Stelvio is zojuist bedwongen en hij zit er nog goed bij. Dan zien we hem opeens de berm inspringen, trui uit en koersbroek omlaag. De camera zwenkt weg, maar we weten allemaal wat er is gebeurd. Gelukkig volgt er op de slotdag nog een tijdrit waarin Tom op magistrale wijze het roze binnenhaalt.

Op Hemelvaartdag rijden we vanwege de hoge opkomst voor het eerst een lange rit met twee groepen. ADHsoundsupply heeft een valse start, maar bedenkt zich. Na eerst de B-groep ingehaald te hebben, zet hij vervolgens door en haalt bij de Merwedebrug de A-groep in. Misschien moeten we voor Ad een nieuwe groep starten?

Op zaterdag kregen we het bericht dat Rinus Heijmans, één van de oprichters van onze vereniging, op 79 jarige leeftijd is overleden.

Waar de A-groep op 28 mei de nieuwe veerverbinding tussen de Biesbosch en Lage-Zwaluwe bewonderd, heeft de B-groep het aan de stok met de sluiswachter van de Spieringsluis. Na op de heen weg al lang hebben moeten wachten, besluiten ze de Deeneplaat niet helemaal af te rijden, maar een kort rondje bij sluis te rijden. Dit fietspad lag vol met mosselschelpen en een behoorlijk gegrilde brasem. Bij terugkomst bij de sluis stond deze wederom omhoog. Daarom heeft de B-groep hetzelfde rondje nog een keer gereden maar dan andersom. Gelukkig was bij terugkomst de weg eindelijk vrij. Jan de Rooij was er na zijn operatie en moeizame herstel voor het eerst bij en liet zien dat hij nog steeds een taaie sportman is.

Ondanks het mooie weer is de opkomst met de Pinksterdagen magertjes. Zal dat iets te maken hebben gehad met het 90 jarig bestaan van Be-Ready?

Juni brengt hoog zomer. Het temperatuurrecord wordt weer eens gehaald. Wel is het eind juni gelukkig voor de boeren regenachtig. Voor wielrenners is dat wat minder gelukkig. Degenen die mee zijn geweest door de Alblasserwaard kunnen er over meepraten. 3 uur in de motregen is geen pretje en leidde zoals te verwachten tot lekke banden.

Zondag 25 juni stond er weer een rit gepland naar de Noordwaard. Daarover twee woorden: sluis en B-groep. Geen gelukkige combinatie.

Een week later stond de toertocht naar Poppel op het programma. De weersverwachtingen waren de hele week al niet goed. De opkomst was er dan ook naar. 3 dappere mannen zijn in Hank droog weggereden, maar nadat ze bij Waspik de regen hadden ingehaald, is wijselijk voor een alternatieve route gekozen van 110 kilometer. Deze was wel droog, maar niet zonder obstakels. Met twee aflopers werd Hank uiteindelijk al pompend gehaald.

Op zondag 3 juli nog meer regen. De a-groep had mazzel en geen lek, maar bij de b-groep had Corné de kapper net als een week eerder weer een afloper. Elke keer bijpompen is niet echt bevorderlijk voor het gemiddelde.

Zondag 17 juli hadden we de grootste opkomst van het seizoen, met 34 leden en 3 gastrijders.

Zomer betekent komkommertijd. En als het dan over wielrennen gaat, dan denk je al gauw aan de Tour de France. Maar die was dit jaar ontzettend saai. Nee wielrennen kwam in het nieuws doordat in een week tijd vier wielrenners en -rensters dood werden gereden. En omdat het komkommertijd was, volgde in de media veel oude koeien over veiligheid en wielrennen. Dergelijke berichten doen je wel weer beseffen hoe kwetsbaar je op de fiets bent en dat we met z’n allen goed moeten blijven opletten tijdens onze ritten.

Verder was het een koude en natte zomer. Eind augustus werd de eerste zomerse dag genoteerd in 30 dagen. De temperatuur in De Bilt was dus een hele maand niet boven de 25 graden uitgekomen. Ondanks het wisselvallige weer is geen enkele rit afgelast. Wel had de A-ploeg bijna geen wegkapitein gehad voor rit 27. René verzaakte namelijk op het allerlaatste moment. Marieke wilde de rit wel overnemen, maar bij de start blijken er maar 4 A-rijders en een gastrijder aanwezig. Aangezien Marieke veel met de B-groep heeft gereden, zag ze er wel tegenop om met zo weinig man op pad te gaan. Gelukkig komen Hennie en Els nog aanfietsen. Hoewel Els eerst met de B-groep wil starten, sluit ze bij de Peerenboom toch nog aan bij de A-groep. De rit verloopt verder prima, veel wind en de mannen mogen kopwerken. Om bij de sprint met een leeg bordje te moeten toezien hoe Marieke de sprint wint.

Omdat we met twee groepen rijden, ontstond een tekort aan wegkapiteins. Gelukkig vullen een aantal leden die gaten in. En bovendien nemen ze hun taak serieus.

Anton van Leest heeft de rit naar Hulten wel een keer of 5 voorgereden. Op zondag bleken er maar 4 A-rijders aanwezig te zijn. Na eerst weg te zijn gefietst besloot Anton na overleg met schoonzoon Ronald om toch bij de B-groep aan te sluiten. Daarmee was al dat verkennen voor Jan met de korte achternaam. Maar komend jaar gaat Anton in de herkansing.

Ook Patrick Hanegraaf neemt zijn taak als wegkapitein serieus. Tijdens de ALV was hem de rit naar Bokhoven toegewezen. Nu komt Patrick nooit verder dan de Heusdense Brug dus dat was onbekend terrein voor hem. Maar na 4 keer proefrijden en veel op de kaart kijken en weer omdraaien had hij de rit helemaal onder knie. Zodoende konden we zondag 27 augustus genieten van een mooie ronde en het supermooie fietsweer.

De tweede zondag van september was het weer kermis in ons dorp. En de kermis is sinds lang onlosmakelijk verbonden met de wielerronde van Hank. Het organiserend comité heeft weer een puike ronde neergezet en ook enkele leden hebben een welkom steentje bijgedragen.

Vanwege wisselende diensten van onze wegkapitein was de rit door de Limburgse heuvels dit jaar 2 weken later dan normaal. Op onze site staat een mooi verslag. Ik heb er een paar woorden uitgehaald. In willekeurige volgorde: Antwerpen, zonovergoten terras, bruiloftscadeau, bruine biertjes. Bij deze woorden vraag ik mij wel af wat die mannen daar hebben uitgespookt!

Tot slot de seizoensafsluiter. De afgelopen jaren zijn we verwend met lekker weer en konden we onze clubkampioen op het zonovergoten terras van de Vissershang huldigen. Dat zat er dit jaar niet in. De staart van een herfstdepressie trok over het land en trakteerde ons op stevige buien. Veel leden bleven daarom thuis en van diegenen die wel vertrokken knepen er een aantal al snel in de remmen. Doorweekt bereikte een diehard of tien de Vissershang. Gelukkig waren een aantal leden die geen zin hadden in een nat pak, maar wel het seizoen met elkaar wilde afsluiten, al aanwezig zodat we met een redelijke groep Kees tot clubkampioen konden huldigen.

Jaarverslag van de secretaris : Hendrik- Jan Schep.